Nowadays, an interesting Tunisia-Turkey analogy is being made not only in between the Turkish secular and conservative environments, but also in the politics-making centers, and predominantly in the Western media and academicians. Tunisia, the country where the first fire of the Arab Spring started with a big rumble, had entered a new period nowadays. While the apolitical revolution, which had turned into a nightmare in Libya, and ended with the junta regime in Egypt, seems to have renewed hope in Tunisia! DEVAMI>>>

Bugünlerde sadece Türk seküler ve muhafazakâr çevrelerde değil Batılı medya ve akademi ağırlıklı olmak üzere siyaset yapıcı merkezlerde de ilginç bir Tunus – Türkiye analojisi yapılıyor. Bilindiği gibi büyük gürültülerle başlayan Arap baharının ilk ateşinin yakıldığı yer olan Tunus, bugünlerde yeni bir döneme girdi. Libya kabusa dönerken Mısır”da cunta rejimiyle sonuçlanan apolitik devrim Tunus”ta yeniden umut tazelemiş gibi! DEVAMI>>>

Statükolaşan her düşünce dinamizmini kaybeder. Statükoya eklemlenen her  hareket umut olma kabiliyetini yitirir.

Teklif sahibi olmak, sorumluluğu da yüklenebilmek demektir. Çözüm üretmek; dinamik, temelli bir düşünce sistematiğine, ahlaki bir erdeme ve adalet duygusuna sahip olmayı gerektirir.

Statükoya eklemlenmek,  eski köke payanda olmayı kabullenmek demektir. DEVAMI>>>

The Zionist boots, which presses on and oppresses Palestinians every day, had penetrated Mescid-i Aksa. It is being mentioned that this is a first, after the invasion of Jerusalem by the soldiers under control of the one-eyed Moşe Dayan. It is not clear whether this comment had been added to the news as an alleviant or in order to explain the gravity of the issue. However, everybody that enters Mescid-i Aksa at least knows that the bullets and explosives used in the first attacks on the Muslims’ first kiblah are being presented. DEVAMI>>>

Filistinlileri her gün ezen Siyonist postallar Mescid-i Aksa”nın içine kadar girdi. Tek gözlü Moşe Dayan”ın emrindeki askerlerin Kudüs”ü işgal etmelerinden sonra bunun ilk olduğu söyleniyor. Haberlere eklenen bu yorumun saldırıyı hafifletici mi yoksa işin vahametini anlatmak için mi verildiği belli değil. Oysa Mescid-i Aksa”ya giren herkes Müslümanların ilk kıblesine zaman zaman yapılan saldırılarda kullanılan mermi ve patlayıcıların sergilendiğini bilir en azından. DEVAMI>>>

Amerikan ara seçimlerinde Cumhuriyetçilerin yükselişini Ortadoğu”da yoğunlaşan şiddet sarmalıyla birlikte düşünmekte yarar var. Temel stratejik önceliklerini değiştirmemekle beraber Neocon Cumhuriyetçilere göre daha ılımlı politikalar izleyen Demokrat Obama yönetiminin son yıllarında atacağı adımlardan çok, muhtemel bir Cumhuriyetçi iktidarın bölgeye nasıl yaklaşacağını düşünmek gerekiyor şimdiden. DEVAMI>>>

In this country the proponent of a value has to die before it can be appreciated. Die first and then be recognized! Regardless of the worldview being hailed, their proponents are only valued after their death. Whether it is the field of thought or art, science or ideas, those that sacrifice themselves to their field of study are first disregarded or even punished by the majority. Their reputations are only restored when they die. DEVAMI>>>

Bu memlekette bir değerin anlaşılması için önce ölmesi gerekir. Önce öl, sonra ödüllen! Hangi dünya görüşünden olursa olsun değer verilenler hep ölülerdir. Düşünceden sanata, ilimden fikre bir şeyler ortaya koymuş, bedel ödemiş isimler önce yok sayılır ve hatta çoğunlukla cezalandırılır, hayattan göçtükten sonra da iade-i itibar eylenir. Ödüllendirme ve takdir etme işini daha çok resmi ellerin tekeline aldığı, meşruiyetin de resmiyetten geçtiği bir yapıda genel takdir seyri böyle işler. Bu nedenle de bu toplum devletin değer verdiklerine, yücelttiklerine hep mesafeli durmuştur. DEVAMI>>>

“Ümmet fikri öldü mü” sorusu aynı anda ümmetçilik ideali öldü mü sorusuyla eşdeğer. Ümmetçilik fikriyatının, idealinin öldüğünü dile getirenler aynı zamanda “İslamcılık öldü” demeye getiriyorlar. İslamcılığın öldüğü tezini işleyen “sonlu retorik”ciler ümmet fikriyatını, ülküsünü de tarihin boşluğuna terk etmek niyetinde olanlardır. DEVAMI>>>

Just when it looked like we were getting closer to a solution as part of the reconciliation process, an atmosphere was generated all of a sudden that points to a situation where everything has come to an end. Or the intention is that we come to such a conclusion. DEVAMI>>>